En weer stonden de Brazilianen massaal op. Dit keer niet om te protesteren tegen het een of ander, maar om het Koninklijk Concertgebouw Orkest te danken voor het openluchtconcert. En om te smeken om toegiften – die ze ruimhartig kregen.
Het concert, ter gelegenheid van de 125ste verjaardag van het Nederlandse orkest, werd zondag gelijktijdig uitgezonden op het Museumplein in Amsterdam. Ook in Sao Paulo was het weer niet geweldig, met een dagtemperatuur van 17 graden beleeft de wereldstad een koude winter. Toch was het grasveld voor het podium volgestroomd met naar schatting vierduizend toehoorders. Volwassenen – jong en oud – fietsers, joggers, honden en kinderen zaten doodstil te luisteren naar werken van onder meer Strawinsky, Bizet en Braziliës eigen Villa – Lobos.
Manifestatie
Op weg van het vliegveld naar het hotel in Sao Paulo werden de orkestleden vrijdag gelijk geconfronteerd met de Braziliaanse werkelijkheid. Twee van de vier bussen die de 140 musici en staf vervoerden, liepen vast in een grote manifestatie. De bussen stonden vier uur lang muurvast. Volgens de orkestleden hadden ze zich geen moment bedreigd gevoeld. De betoging om hen heen verliep heel ontspannen en de meesten hadden geslapen.
De vlucht van Amsterdam naar Sao Paulo was ook al een bijzonder evenement geweest. In het KLM-toestel werd het 125-jarige jubileum alvast gevierd met twee kleine concerten van gelegenheidstrio’s die Beethoven (strijkers) en Mozart (fluit) speelden in economy en business class. De mini-concerten werden rechtstreeks vanuit het vliegtuig via wifi naar het internet gestreamd. (http://www.concertgebouworkest.nl/en/125/World-tour/)
Een feest
Het gratis concert werd uitgevoerd vanaf het podium van het fameuze Auditorio Ibirapuera, een gebouw van architect Oscar Niemeyer, dat er buiten aan de achterkant uitziet als een massief wit blok. Bij openluchtconcerten gaat de wand achter het podium open en speelt het orkest de andere kant op, naar buiten. Dat is akoestisch allemaal niet zo verantwoord en het concert, dat live op de Braziliaanse tv werd uitgezonden, werd dan ook elektronisch versterkt.
Het geluid was niet top, maar een feest was het wel. Dirigent Mariss Jansons had een toegift voorzien, de Perzische mars van Strauss. Toen het publiek bleef aandringen zette hij een tweede toegift in, en liet de verdere uitvoering over aan het orkest. De Brazilianen geneerden zich niet om enthousiast ritmisch mee te klappen.
Het KCO speelt maandag en dinsdag in Sao Paulo, woensdag in Rio de Janeiro en vrijdag en zaterdag in de Argentijnse hoofdstad Buenos Aires.
(c) Wim A.E. Jansen
Sao Paulo, 23 juni 2013